| สกา | |
|---|---|
| แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ | เมนโต และ คาลิปโซ; สหรัฐอเมริกาแจ๊ซ และ อาร์แอนด์บี |
| แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม | ปลายทศวรรษที่ 1950 ในจาเมกา |
| เครื่องบรรเลงสามัญ | กีตาร์, กีตาร์เบส, ทรัมเป็ต,ทรอมโบน, แซกโซโฟน, เปียโน,กลอง, ออร์แกน |
| ความนิยมกระแสหลัก | รับความนิยมสูงสุดต้นทศวรรษที่ 1960; ได้รับความนิยมในจาเมกา และสหราชอาณาจักร; ฟื้นฟูใหม่ในทศวรรษที่ 1970-1980 ในสหราชอาณาจักร และ ทศวรรษที่ 80-90 ในอเมริกาเหนือ |
| รูปแบบอนุพันธุ์ | ร็อกสเตดี, เร้กเก้ |
| แนวประสาน | |
| ทูโทน, สกาพังก์, สกาแจ๊ซ | |
สกา (แนวดนตรี)
สกา (อังกฤษ: Ska) เป็นแนวเพลงที่เกิดในประเทศจาไมก้า ช่วงปลายทศวรรษที่ 50 ซึ่งต่อมามีการพัฒนาเป็น rocksteady และ เร้กเก้
เพลงสกา เป็นการรวมองค์ประกอบเพลงแถบคาริบเบียนอย่าง เม็นโต และ คาลิปโซ เข้ากับ แจ๊ซทางฝั่งอเมริกา กับอาร์แอนด์บี มีลักษณะพิเศษตรงไลน์เบส สำเนียงกีตาร์ และจังหวะเปียโนที่ดูแตกต่างไป สิ่งที่โดดเด่นอีกอย่างคือมีการใช้เครื่องเป่า (อย่างแจ๊ซ) เช่น แซกโซโฟน, ทรัมเป็ต, ทรอมโบน เป็นต้น
และทศวรรษที่ 60 สกาถูกหมายถึงแนวดนตรีของ Rudeboy ในสหราชอาณาจักร สกาได้รับความนิยมในกลุ่ม ม็อดและพวกสกินเฮด มีวงอย่าง Symarip, Laurel Aitken, Desmond Dekker, และ The Pioneers เป็นต้น
ศิลปินแนวสกาแบบต้นฉบับ (เริ่มต้นที่ปลายคริสต์ทศวรรษที่ 1950s)
[แก้]วง ทูโทนสการีไววอล (เริ่มต้นที่ปลายคริสต์ทศวรรษที่ 1970s)
- Bad Manners
- The Beat (also known as The English Beat)
- The Bodysnatchers
- Madness
- The Selecter
- The Specials (known at some points as The Special AKA)
- Neville Staple
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น